Χριστινα Christin

                                                                 9/03/2012

Τα χρονικα μονοπατια της ζωης για αλλη μια φορα με οδηγησαν στον ιερο ποταμο Κνακιωνα...Καθισα στα βραχια και το βλεμα μου πλανηθηκε  ....Ψηλα πανω απο την πηγη ειδα μια σπηλια που ηθελα καιρο να παω.Ετσι ξεκινησα  μια εξευρενηση μεσα στην φυση.Αρχισα να σκαρφαλωνω και τα ματια μου δεν χορταιναν να καταγραφουν τις απειρες εναλαγες χρωματων.Τοσο ομορφα τοσο αγνα!Μετα απο λιγο βρισκομουν κοντα στην σπηλια!Οσο ανεβαινα  το τοπιο ομορφαινε σε απιστευτο βαθμο.Και ηρθε η μαγικη στιγμη που μου κοπηκε η ανασα αντικρυζοντας το εσωτερικο της σπηλιας.Παντου χρωματα με σταλαγμητες.Καθισα κοιταξα τον οριζοντα και ευχαριστησα την Μητερα Φυση για το δωρο της...Αρχισα να κατεβαινω και οπως ειχα υπολογισει κολησα σε ενα σημειο δυσκολο(ξεχασα να παρω σχοινι).Χρειαστηκε ηρεμια και αυτοσυγκεντρωση και τελικα καταφερα να κατεβω.Χαιρετησα τον ποταμο μεχρι την επομενη μας συναντηση και πηγα σπιτι...

 

Στο σπιτι την ωρα που ο ηλιος εδυε αρχισα να ταξιδευω παλι πισω στα μερη που χα παει.Ετσι ταξιδεψα ξανα εκει ψηλα  και εγραψα ψιθυρους στον ανεμο.........................................Αυτο το κλαδι Μητερα ειναι εσυ σαν μια στιγμη στο χρονο που δεν εχασε ποτε την ομορφια του....Οταν γινεσαι ....Βροχη και σταζεις διανυοντας ολο το δεντρο....Χιονι και ντυνεις με το χρωμα της ψυχης σου την φυση....Πανσεληνος που αποκαλυπτεις την νυχτερινη ομορφια....Ψιθυροι νυχτας που διαφραφονται στις  σκιες των κλαδιων...Ριζα που επιβεβαιωνεις την ΑΓΑΠΗ μας στον χωροχρονο....Πουλι που κελαηδαει εξυμνοντας την μαγεια της Φυσης...Ολα αυτα Μητερα ειναι ενα μικρο μερος απο την μαγεια σου....Αναζητω την ενεργεια σου...Εκει ψηλα θα ερχομαι περνοντας απο τον ιερο ποταμο και ανεβαινοντας τους προποδες του αγερωχου Ταυγετου...Εκει σε νιωθω απολυτα γιατι ειμαι ελευθερος.......Καλη Ανταμωση........B-R

Aφιερωμενο στην ΜΗΤΕΡΑ μου.......https://www.youtube.com/watch?v=4XZkLmomNgA.....